کشت گلرنگ

تاريخچه و پراكنش گلرنگ:

 

سابقه كشت گلرنگ در كشور مصر به 4000 سال قبل مي رسد و به احتمال قوي در شمال شرقي هندوستان، ايران يا تركيه اهلي گرديده است 

در گذشته سطح زير كشت گلرنگ در هند قابل توجه بوده و روغن گلرنگ حدود 4 درصد كل روغن نباتي خوراكي هند را تشكيل مي داد، ولي عملاً به دليل اعمال مديريت ضعيف مزرعه، عملكرد حاصله رضايت بخش نبوده است. در كشور ژاپن بيش از 40 درصد روغن مصرفي متعلق به گلرنگ بوده كه عمدتاً از كاليفرنيا خريداري مي شود، زيرا در كاليفرنيا به كيفيت روغن توليد شده توجه زيادي مي شود 

 

منشاء گياهي گلرنگ:

 

گلرنگ يا كاشفه با نام علمي (Carthamus tinctorius L.) وابسته به راسته سينادره، تيره كاسني (آستراسه)، جنس كارتاموس و گونه زراعي تينك توريوس مي باشد. در انگليسي با نام Safflower و در فرانسه Cathame ناميده مي شود  گلرنگ با اسامي زعفران بدل، زعفران خاردار، زعفران رنگرزي و ... نيز شناخته مي شود. خاستگاه اين گياه مناطقي واقع در بين قسمت هاي شرقي مديترانه و خليج فارس مي باشد

 

در بين گياهان متداول روغني، گلرنگ بومي كشور بوده و ايران به عنوان يكي از مراكز تنوع آن شناخته شده است. سازگاري وسيع اين دانه روغني به شرايط مختلف آب و هوايي به اثبات رسيده و گونه هاي وحشي آن در سراسر كشور مشاهده مي شود.

 توده هاي بومي گلرنگ زراعي در اكثر مناطق ايران وجود دارد. در گذشته از گلچه هاي اين گياه به عنوان رنگ خوراكي و صنعتي استفاده مي شد و دانه آن نيز به مصرف ماكيان مي رسيد، اما با وارد شدن رنگ هاي شيميايي ارزان قيمت به بازار، كشت آن محدود شد و تنها به عنوان يك گياه روغني مورد توجه قرار گرفت. خوشبختانه در سال هاي اخير مضرات متعدد رنگ هاي خوراكي شيميايي آشكار شده و گرايش به سمت استفاده از رنگ هاي طبيعي بيشتر شده است

 

تننش های محیطی

 

تنش خشكي باعث مي شود كه مجموعه اي از واكنش هاي پيچيده به وجود آيد كه به صورت تغييرات در سطح سلولي، فيزيولوژيكي و رشد گياه ظاهر مي شود. اين مجموعه واكنش ها به شدت تنش و دوام آن، ژئوتيپ گياه و به مرحله رشد و نيز عوامل محيطي ايجاد كننده تنش بستگي دارد

نتايج تحقيقات مختلف انجام شده نشان مي دهد كه تنش خشكي بر خصوصيات كمي و كيفي گلرنگ مؤثر است، تنش خشكي تأثير نامطلوبي بر صفات سرعت رشد محصول، شاخص سطح برگ، عملكرد دانه و روغن دارد.  صفات تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، فاصله اولين طبق از سطح خاك، وزن هزار دانه، تعداد دانه پوك، عملكرد دانه و تعداد برگ هاي خشك شده در اثر تنش خشكي كاهش معني داري نشان دادند. به طور كلي بررسي نظريه ايدئوتيپ در گلرنگ بيانگر آن است كه يك تيپ مطلوب گياهي داراي شاخه دهي كمتري خواهد بود و توسعه ارقام بدون خار از اهداف اوليه و مهم به نژاد گران به شمار مي رود.

 

اهميت توليد دانه هاي روغني :

 

در بين دانه هاي روغني، روغن گلرنگ كيفيت بالايي داشته و از روغن هاي خشك شونده با درصد بالايي از اسيد لينولئيك است كه يكي از سالم ترين روغن هاي نباتي به شمار مي رود

منشأ روغن در مرحله سنتز آن، از قندهاي گياهي است، اين قندها توسط برگ ها در اختيار اندام هاي تشكيل دهنده روغن يا چربي نظير دانه (كليه دانه هاي روغني)، ميوه (نارگيل و نخل روغني)، جنين (ذرت) و ريزوم (گونه هايي از زنبق) قرار گرفته و در مراحل بعدي از پروتئين هاي ذخيره شده سنتز مي گردد. روغن در پلاسماي سلول به شكل قطرات بسيار ريز و به حالت امولسيون مي باشد كه به مرور با افزايش غلظت به صورت قطره هاي پراكنده، قابل رؤيت مي شود. تشكيل روغن و چربي در درجه نخست تابع ژن هاي كنترل كننده و در درجه دوم تحت تأثير عوامل محيطي قرار مي گيرد 

 روغن گلرنگ به دليل داشتن مقدار زياد اسيدهاي چرب غير اشباع، به عنوان يك روغن بهداشتي و با ارزش همانند ساير روغن هاي خوراكي محسوب مي شود و بدين دليل اخيراً جدا از روغن هاي صنعتي قيمت گذاري مي شود. مقدار روغن دانه ها مهم بوده و دانه هايي با بيش از 38 درصد روغن به صورت دانه هاي روغني به فروش مي رسند. فاكتورهايي چون پيري زودرس و كوتاه بودن دوره پر شدن دانه ها مي تواند باعث كاهش ميزان روغن آنها شود 

 به دليل طيف وسيع سازگاري دانه هاي روغني به شرايط مختلف اقليمي جهان، مقاومت نسبي به تنش هاي مختلف در بين ارقام زراعي و عدم نياز بالاي آنها به تكنولوژي پيشرفته زراعي، امكان توسعه و دستيابي به توليدات بيشتر دانه هاي روغني را امكان پذير مي سازد

 

مصارف گلرنگ:

استفاده از گلرنگ به عنوان يك دانه روغني تجاري سابقه طولاني ندارد و در قديم بيشتر از گل آن استفاده مي شد. امروزه گلرنگ به عنوان يك دانه روغني كه روغن آن مورد مصرف تغذيه اي و صنعتي دارد، كشت مي گردد  روغن گلرنگ، به دليل بالا بودن نسبت اسيدهاي چرب غيراشباع مشابه روغن زيتون بوده و ضمن دارا بودن مقادير بالاي اسيد لينولئيك يا اسيد اولئيك قيمت كمتري نيز دارد . روغن گلرنگ قابليت پايداري بيشتري در برابر حرارت داشته و به عنوان روغني با كيفيت بالا براي سرخ كردن خصوصاً تهيه چيپس استفاده مي شود. علاوه بر اين در توليد روغن هاي آرايشي نيز كاربرد دارد  در كشور چين گلبرگ هاي خشك گلرنگ در تهيه داروهاي گياهي و تقويت كننده سيستم گردش خون به كار مي رود. آمار و ارقام نشان مي دهند كه سالانه تقريباً 1700 تن از گل هاي گلرنگ در تهيه داروهاي گياهي استفاده مي شود. چای گلرنگ موقعيت خاصي در زندگي امروزه چيني ها كسب كرده است. ماده مؤثره گل ها، التهاب را تسكين مي دهد. برگ هاي گلرنگ از نظر كاروتن و ريبوفلاوين غني است. در اتيوپي دانه هاي پوست گيري شده گلرنگ، بعد از خرد كردن كامل با آب مخلوط نموده و در تهيه نوعي نوشابه كه اصطلاحاً «فيت فيت» ناميده مي شود (يك نوع حليم كه مخلوطي از تف، تكه هاي نان و روغن است و در روزهاي روزه داري مصرف مي شود) استفاده مي كنند كنجاله به جا مانده بعد از استخراج روغن تا اندازه اي تلخ مزه است ولي با مخلوط نمودن آن با كنجاله چغندرقند و يا كنجاله ساقه نيشكر، به عنوان غذاي دام مصرف مي شود كنجاله از نظر اسيد آمينه ليزين (5/0 درصد) فقير مي باشد و به علت دارا بودن مقادير بالاي فيبر (حدود 30 درصد)، از ارزش غذايي پاييني برخوردار است 

تركيبات مختلف دانه گلرنگ به عنوان يك گياه روغني شامل 50-35 درصد روغن، 20-15 درصد پروتئين و 45-35 درصد پوسته مي باشد 

ميزان روغن قابل استخراج از بذر گلرنگ نسبت به رقم 25-20 درصد و از مغز دانه 45-35 درصد مي باشد  بين مقدار پوست دانه و درصد روغن يك همبستگي منفي وجود دارد. همچنين اين همبستگي بين پوست و مقدار مغز دانه هم صدق مي كند. هر چه ميزان پوست دانه كم باشد (به اصطلاح پوست كاغذي باشد) درصد مغز يا روغن بيشتر خواهد بود. بنابراين اين صفت فوق براي رقم مطلوب تلقي مي گردد. نازكي پوست دانه توسط ژني به نام th كنترل شده و باعث افزايش روغن در بذر به مقدار 6 تا 7 درصد مي گردد

همه چیز در رابطه با عرق نعنا

همه چیز در رابطه با عرق نعنا

از هر گیاهی مانند برگ نعنا، بیدمشک، ریحان، گل محمدی یا زیره که دارای رایحه و اسانس باشد، می‌توان عرقیات گیاهی تولید کرد.

 

برای تولید عرق گیاهی، ابتدا آب و ماده معطر را که همان گیاه باشد، می‌جوشانند. پس از تبخیر آب، عملیات سرد کردن بخار و تقطیر به صورت سنتی یا صنعتی انجام می‌شود و مایعی که با تقطیر به دست آمده،‌ معطری است که ما ایرانی‌ها به آن‌ها عرق گیاهی می‌گوییم.

 

بسیاری از مراجع و کتاب‌های مربوط به طب گیاهی، تاریخچه تقطیر و تولید عرق‌های گیاهی را ایران و مردم این کشور می‌دانند. بر اساس اطلاعات موجود در این کتاب‌های مرجع، تولید عرق گیاهی به ابن‌سینا و دوره‌های پس از او نسبت داده شده است.

به نظر می‌رسد که شروع تقطیر و استخراج رایحه گیاهان با تولید گلاب از گل محمدی آغاز شده و کم‌کم به مرحله کنونی تولید صدها نوع عرق گیاهی رسیده است.

یکی از معروف‌ترین و رایج‌ترین عرق‌های گیاهی موجود در بازار ایران، عرق نعنا است که سۆال‌های بسیاری در مورد آن مطرح است. به همین دلیل گفت و گوی سلامتیران با دکتر محمدحسین صالحی سورمقی، متخصص فارماکوگنوزی و استاد دانشکده داروسازی دانشگاه تهران را آورده‌ایم تا پاسخ این سۆال‌ها را از ایشان بگیریم.

 

 

فرآیند تولید عرق نعنا چگونه است؟

 

 

از هر گیاهی مانند برگ نعنا، بیدمشک، ریحان، گل محمدی یا زیره که دارای رایحه و اسانس باشد، می‌توان عرقیات گیاهی تولید کرد.

برای تولید عرق گیاهی، ابتدا آب و ماده معطر را که همان گیاه باشد، می‌جوشانند. پس از تبخیر آب، عملیات سرد کردن بخار و تقطیر به صورت سنتی یا صنعتی انجام می‌شود و مایعی که با تقطیر به دست آمده،‌ معطری است که ما ایرانی‌ها به آن‌ها عرق گیاهی می‌گوییم.

طی فرآیند تبخیر و تقطیر، اسانس و رایحه گیاه داخل مولکول‌های آب نفوذ می‌کند و در اصطلاح علمی، آب مقطر تولید می‌شود. این آب‌های معطر مقطر، علاوه بر طعم و رایحه خوبشان، خواصی هم برای بدن دارند. ما ایرانی‌ها معمولاً فقط به مایعی که از گلبرگ‌های گل محمدی تهیه می‌شود، «گلاب» می‌گوییم و سایر آب‌های معطر مقطر را «عرق گیاهی» یا «طبی» می‌نامیم.

 

مفهوم عبارت «دوآتشه» که روی برخی از عرقیات گیاهی درج می‌شود، چیست؟

 

 

اگر میزان گیاه نسبت به حجم آب بیشتر باشد و رایحه و اسانس بیشتری در مولکول‌های تقطیرشده آب جمع شوند، اصطلاح «دوآتشه» را برای عرق گیاهی به کار می‌برند. عرق دوآتشه، همان عرق اشباع‌شده یا با عطر بسیار غلیظ. مثلاً میزان برگ نعنایی که برای تولید یک شیشه عرق نعنا دوآتشه استفاده می‌شود، بسیار بیشتر از برگ نعنایی است که برای تولید یک ظرف عرق نعنا معمولی به کار می‌رود.

 

پس خاصیت عرق‌های دوآتشه از انواع معمولی‌شان بیشتر است؟

 

 

دقیقاً همین طور است. از آنجا که ماده موثر در عرقیات گیاهی، اسانس و رایحه موجود در آن‌هاست، هرچه عرق گیاهی بوی بیشتری داشته باشد، یعنی اسانس بیشتری در مولکول‌های آب وجود دارد و خواص درمانی بیشتری دارد بنابراین خاصیت ضد نفخ و ضد درد عرق نعناهای دوآتشه، به مراتب از انواع معمولی‌شان بیشتر است.

 

تفاوت میان عرق نعناهای پاستوریزه و سنتی موجود در بازار چیست؟

 

 

هر ماده‌ای که پاستوریزه شود، عاری از وجود هرگونه آلودگی میکروبی و انگلی است پس آلودگی‌های احتمالی، در عرق نعناهای کارخانه‌ای که عبارت پاستوریزه روی آن‌ها درج شده،‌ وجود ندارد.

 

پس احتمال وجود آلودگی در عرق نعناهایی که در کارگاه‌های خانگی و سنتی تهیه می‌شوند، وجود دارد؟

 

عرق از فرآیند تقطیر به دست می‌آید و مایعی که تقطیر می‌شود، کاملا استریل و عاری از هرگونه آلودگی است اما امکان دارد آلودگی از طریق ظرف آلوده یا فردی که عرق را به صورت سنتی تولید و بسته‌بندی می‌کند، به محصول نهایی راه یابد. به همین دلیل نمی‌توانیم بگوییم که عرق نعناهای سنتی کاملا استریل یا کاملا آلوده هستند.

اگر عرق نعنا در کارگاه‌های خانگی با شرایط بهداشتی تهیه و از ظرف‌های پاکیزه برای بسته‌بندی آن استفاده شود و خود تولیدکننده هم مسایل بهداشتی را رعایت کند، دیگر نباید نگران وجود آلودگی در آن بود.

 

خاصیت عرق نعنا چیست؟

 

 

عرق نعنا، فقط حاوی رایحه نعناع ترکیب‌شده با آب است که خاصیت ضد نفخ، ضد درد و ضداسپاسم (گرفتگی) دارد. از آنجا که تمام ترکیب‌های نعنا وارد عرقش نمی‌شود، نمی‌توان همه خواص برگ نعنا را به عرق آن هم نسبت داد ولی مصرف این عرق گیاهی، پس از غذا و برای رفع دل‌درد و نفخ یا هضم بهتر غذا مفید است.

 

یا میزان مصرف مشخصی برای عرق نعناع وجود دارد؟

 

نه، معمولاً میزان استانداردی برای مصرف این عرق‌های سنتی وجود ندارد و نمی‌توان حجم کاملا مشخصی برای مصرف آن‌ها برای افراد در گروه‌های سنی و جنسی مختلف در نظر گرفت. البته می‌توان پیشنهاد کرد که اگر احساس نفخ و دل‌درد داشتید، حدود یک استکان در هر وعده، عرق نعنا مصرف کنید. اگر غلظت و بوی عرق نعنا زیاد باشد، می‌توان به مصرف نصف استکان از آن هم بسنده کرد.

 

آیا منع مصرفی هم برای استفاده از عرق نعنا در افراد خاصی وجود دارد؟

 

 

فقط افرادی که به خود گیاه نعنا حساسیت دارند و با خوردن آن دچار واکنش‌های آلرژیک می‌شوند، نه‌تنها عرق نعنا، بلکه هیچ‌یک از محصولاتی را که بر پایه گیاه نعنا تولید شده است، نباید مصرف کنند.

 

بهترین ظرف و مکان برای نگهداری از عرق نعنا چیست؟

 

 

بهتر است تمام عرق‌های گیاهی از جمله عرق نعنا در ظرف‌های شیشه‌ای نگهداری شود. از آنجا که شیشه‌های رنگی (مانند شیشه‌های سبز یا قهوه‌ای) نور کمتری از خود عبور می‌دهند، استفاده از آن‌ها برای نگهداری از عرقیات از شیشه‌های شفاف بهتر است. پس از ظرف‌های شیشه‌ای، ظرف‌های فلزی (مانند ظرف‌های آلومینیومی) بهترین ظرف‌ها برای نگهداری از عرق‌ها هستند.

این روزها برای پایین آوردن قیمت نهایی محصول از پلاستیک برای بسته‌بندی بطری‌های عرق استفاده می‌شود اما پلاستیک، برای نگهداری این محصولات مناسب نیست. به همین دلیل بهتر است یا عرقیاتی که در شیشه هستند بخرید یا آن‌ها را پس از خرید در ظرف‌های شیشه‌ای رنگی یا فلزی پاکیزه و بدون بو بریزید. تمام عرق‌های گیاهی باید در جای خشک و خنک و دور از نور مستقیم آفتاب قرار بگیرند. اگر فروشنده‌ای عرق را بیرون از مغازه و در معرض آفتاب قرار داده بود، از خرید محصول او خودداری کنید.

 

بهترین زمان مصرف و نشانه فساد عرق‌های گیاهی چیست؟

 

 

معمولاً روی بسته‌بندی عرقیات سنتی تاریخ تولید و انقضا وجود ندارد و گاهی فقط تاریخ تولید روی بسته‌بندی نوشته می‌شود. بهتر است عرق‌های گیاهی را حداکثر 6 تا 12 ماه پس از تولید مصرف کنید تا از خاصیت آن‌ها بهره‌مند شوید. فساد عرق گیاهی را هم می‌توان از ظاهر آن متوجه شد. عرق سالم و عاری از آلودگی، کاملا شفاف است. وجود هر گونه کدورت یا رسوب در عرق‌های گیاهی می‌تواند نشان‌دهنده وجود آلودگی‌های میکروبی یا قارچ و کپک، درون آن‌ها باشد و باید از مصرف چنین محصولاتی خودداری کرد.

 

نیازهای کلی گلخانه ها

نیازهای کلی گلخانه ها

 

 

 

نیازهای کلی گلخانه ها

مقدمه

یک گلخانه ، وسیله‌ای برای تغییر محیط اطراف گیاهان و بهبود شرایط رشد می‌باشد. گلخانه‌ها در چند مورد قابل استفاده‌اند. بعضی از گلخانه‌ها برای عملیات سالیانه مورد استفاده قرار می‌گیرند، در حالیک ه بعضی از آنها فقط برای پرورش گیاهان در فصلهای بهار و پاییز ساخته می‌شوند. در بعضی از شرایط آب و هوایی ، برای پرورش تعدادی از گیاهان در تابستان (مانند گوجه فرنگی) ، که در شرایط بیرون قابل کشت نیستند، گلخانه مورد نیاز می‌باشد. 

ساختمان گلخانه

هزینه ساخت گلخانه بطور کلی به اندازه و ماده پوشش دهنده آن بستگی دارد. ساخت گلخانه با پوشش شیشه‌ای و قاب فلزی معمولا بیشترین هزینه را داراست. پوششهای دیگر مانند فایبرگلاس ، اکریلیک و پلی کربنات دارای هزینه متوسطی می‌باشند. پوشش پلی اتیلن با قاب چوبی دارای کمترین هزینه است. تجهیزات حرارتی و تهویه نیز هزینه‌ای با توجه به ساختمان گلخانه و اندازه آن دارند.
ساخت گلخانه‌های خورشیدی نیز امکان‌پذیر است اما به مهندسی خاصی نیازمند می‌باشد. اسکلت یا قاب گلخانه از فلز یا چوب ساخته می‌شود. فضای بین لایه‌های پوششی را می‌توان برای کمک به مقاومت در برابر وزش باد خالی از هوا نمود. گلخانه با اسکلت چوبی به آسانی ساخته می‌شود و انتخاب مناسبی برای سازنده است. 

گرمایش

محیط گلخانه معمولا بوسیله هوای داغ ، آب داغ یا بخار گرم می‌شود. گاهی اوقات گرما به صورت تکمیلی توسط گرمکن‌های الکتریکی تامین می‌شود. انتخاب منبع حرارتی باید با توجه به هزینه اولیه تجهیزات و هزینه عملیاتی انجام گیرد. گرمکن‌های الکتریکی هزینه اولیه کمی داشته اما معمولا هزینه عملیاتی بسیار بالایی دارند. گرمایش بوسیله آب داغ یا بخار از لحاظ هزینه نصب گران است، اما هزینه عملیاتی کمی دارد. گرمایش بوسیله هوای داغ با استفاده از گاز طبیعی یا نفت به عنوان سوخت بطور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد.
زغال سنگ و چوب هم می‌تواند به عنوان سوخت مورد استفاده قرار گیرد. البته هر کدام به مدیریت دقیقی نیازمند است. هر نوع گرمکن احتراقی برای جلوگیری از انباشت گازهای نامطلوب ، که موجب از بین رفتن گیاهان می‌شود، دریچه‌ای به خارج گلخانه داشته باشد. بهترین گرمایش در حالتی انجام می‌شود که از کف صورت گیرد، چرا که بطور طبیعی هوای گرم به سمت بالا می‌رود. گیاهان اغلب دارای دمای مخصوص متوسطی برای رشد ایده‌آل می‌باشند. دمای شبانه دارای بیشترین اهمیت است. با این وجود دمای روزانه بالا می‌تواند موجب از بین رفتن محصولات گلخانه شود. 

دی‌اکسید کربن و نور

دی‌اکسید کربن و نور برای رشد گیاهان ضروری می‌باشد. صبحگاهان با بالا آمدن آفتاب ، گیاهان فتوسنتز را آغاز می‌نمایند. میزان دی‌اکسید کربن در گلخانه ، به واسطه مصرف توسط گیاهان ، کاهش می‌یابد. با تجدید هوا می‌توان میزان دی‌اکسید کربن را به اندازه میزان آن در محیط بیرون بالا برد. از آنجا که دی‌اکسید کربن و نور در فرآیند فتوسنتز مکمل یکدیگر هستند، با تامین روشنایی تکمیلی و تزریق دی‌اکسید کربن می‌توان بازده سبزیجات و گلدهی محصولات را افزایش داد. دی‌اکسید کربن مایع ، یخ خشک و احتراق سوختهای بدون سولفور می‌تواند به عنوان منابع تامین دی‌اکسید کربن مورد استفاده قرار گیرد. شدت ، استمرار و پخش طیفی نور مرئی برای رشد گیاه ، مهم و حیاتی است. نور مورد نیاز معمولا توسط خورشید تامین می‌شود، مگر اینکه گلخانه در فصل زمستان فعال باشد. 

 

کنترل شرایط محیطی گلخانه

فعالیتهای شیمیایی صورت گرفته در فرآیند فتوسنتز گیاهان ، مستقیما متاثر از شرایط محیطی می‌باشد. فتوسنتز به عواملی مانند دما ، شدت نور و وجود آب و مواد غذایی وابسته است. تنفس گیاه نسبت به دما حساس می‌باشد. محدوده دمایی توصیه شده برای بیشتر گیاهان گلخانه‌ای که منجر به بالاترین بازده فتوسنتزی می‌شود، چیزی بین 50 تا 85 درجه فارنهایت می‌باشد. بنابراین بدون توجه به اینکه گلخانه برای چه کاری مورد استفاده قرار می‌گیرد، باید محیط آن کنترل شده باشد. این کار برای سلامت گیاهان گلخانه ضروری می‌باشد. 

دما

دمای مناسب برای گلخانه توسط انرژی حاصل از تابش خورشید فراهم می‌شود و در صورتی که این انرژی کافی نباشد دما بوسیله حرارت تکمیلی تامین می‌گردد. گیاهان مختلف به محدوده دمایی متفاوتی نیاز دارند. برای مثال گیاهان گرمسیری به محدوده دمایی 70 تا 80 درجه فارنهایت نیازمند می‌باشند. دمای داخل گلخانه باید در روز در دمای موردنظر ثابت بماند؛ و درشب 10 درجه فارنهایت پایینتر باشد. چهار روش برای ثابت نگه داشتن دما در حد مطلوب وجود دارد:

·         جلوگیری از اتلاف حرارت

·         ذخیره گرما

·         اضافه کردن حرارت

·         خارج کردن حرارت اضافی

دما ، مهمترین فاکتور محیطی در نزد کشاورزان می‌باشد. تنظیم کردن دما ، تاثیر مستقیمی بر روی رطوبت نسبی و سطح دی‌اکسید کربن دارد. تهویه می‌تواند بیشتر یا همه کنترل دمای مورد نیاز برای گلخانه‌های کوچک فصلی را به انجام برساند. گلخانه‌های بزرگتر ممکن است به فن‌های الکتریکی (برای خنک کردن گلخانه در تابستان) و سیستمهای حرارتی برای شبهای سرد نیازمند باشند. با توجه به آنچه گفته شد، اغلب گیاهان دارای دمای مخصوص متوسطی برای رشد ایده‌آل می‌باشند. 

رطوبت نسبی

رطوبت نسبی مقیاسی از مقدار آب موجود در هوا در یک دمای داده شده می‌باشد. میزان تنفس گیاهان متاثر از رطوبت نسبی هوای اطراف می‌باشد؛ زیرا که رطوبت نسبی ، اختلاف فشار بخار بین سطح برگها و هوای اطراف را تعیین می‌کند. رطوبت نسبی بین 25 تا 80 درصد ، تاثیر ناسازگاری برروی رشد اکثر گیاهان ندارد. رطوبت نسبی خارج از این محدوده می‌تواند مانع تنفس گیاه شده و به گسترش بیماریها کمک نماید. در ضمن رطوبت نسبی بالا موجب افزایش بیماریهای برگی در گلخانه می‌شود. رطوبت نسبی هوای داخل گلخانه بوسیله دمای سطوح داخلی تعیین می‌شود. کاهش جریان هوا و نیز کم شدن نرخ تعویض هوا ، منجر به افزایش رطوبت نسبی می‌شود.
یک گلخانه‌دار که دارای گلخانه‌ای کاملا بسته با پوشش دو لایه‌ای می‌باشد؛ باید از وجود امکانات تهویه کافی ، که برای کنترل رطوبت نسبی و نیز حداکثر دما لازم است، مطمئن باشد. رطوبت نسبی ایده‌آل برای گلخانه چیزی بین 50 تا 60 درصد است. اگر رطوبت نسبی خیلی بالا باشد، شرایط برای حمله بیماریها به گیاهان فراهم می‌شود. اگر رطوبت نسبی خیلی پایین باشد، گیاهان از تنش آبی در رنج خواهند بود. رطوبت نسبی را می‌توان با آبیاری کردن در صبح و بیرون راندن هوای مرطوب کنترل نمود. باید توجه داشت که هرگز نباید آبیاری را بعد از ظهر انجام داد. 

جریان هوا در گلخانه

گردش هوا در گلخانه ضروری است. وقتی که یک گیاه در معرض جریان هوای تازه خارج از گلخانه باشد، هوای تازه در نزدیکی برگها تامین شده و گیاه می‌تواند اکسیژن پس داده و از دی‌اکسید کربن تازه استفاده نماید. جریان هوا همچنین به پایین نگه داشتن رطوبت نسبی و کنترل دما در گلخانه کمک می‌نماید. 

چشم انداز بحث

گلخانه‌های تجاری به همه نیازمندیهای اشاره شده در بالا و حتی بیشتر از آن وابسته‌اند. در یک گلخانه تجاری هدف اصلی سود دهی است، برای رسیدن به این هدف ، گلخانه باید از لحاظ تآمین شرایط محیطی مطلوب کارآمد باشد. نور و دمای گلخانه باید بطور سخت و جدی کنترل شود. اخیرا کامپیوترها برای چنین کنترلهایی بطور گسترده مورد استفاده قرار گرفته‌اند. همچنین وجود گازهای سمی و گرد و غبار در گلخانه ممکن است یک مشکل جدی باشد. این گازها شاملمونو‌اکسید کربن ، اکسید نیتروژن و دی‌اکسید نیتروژن می‌باشند،‌ که ممکن است از وسایل حرارتی متصاعد شوند. 

طبقه بندی انواع تراکتور

طبقه بندی انواع تراکتور

 

 

از آنجا که کاربرد تراکتور در دنیای جدید بسیار گسترده است , تراکتور هایی که ساخته می شوند دارای توان , اندازه و طرح های متفاوتی هستند . تحویل تدریجی تراکتور , موجب به وجود آمدن طبقه بندی های گوناگون برای آن شده است . تراکتورهای ساخته شده :
   

الف) بر اساس تامین خاصیت کششی و خودرو بودن

 
1- تراکتورهای چرخ دار

2- تراکتورهای زنجیری


ب) بر اساس موارد استفاده

 
1- تراکتور های عمومی یا تراکتورهای خدماتی

2- تراکتئرهای همه کاره یا تراکتور های ردیف کار

3- تراکتورهای پا بلند یا شاسی بلند

4- تراکتورهای باغی

5- تراکتورهای صنعتی

6- تراکتورهای یونیورسال

7- تراکتورهای باغچه ای و تراکتورهای چمن زن

8- تراکتورهای دو چرخ یا تیلر های موتوری

 

ج) بر اساس نوع شاسی یا قاب

 
1- تراکتورهای با شاسی

2- تراکتورهای نیمه شاسی

3- تراکتورهای بدون شاسی

 
الف) طبقه بندی بر اساس خاصیت کششی و خودرو بودن- تراکتورهای چرخ دار متمایز ترین و پیشرفته ترین نوع ماشین به خصوص جهت مقاصد کشاورزی هستند . این تراکتورها سه چرخ یا چهار چرخ ساخته می شوند.انواع تراکتورهای چهار چرخ به قرار زیر است:

تراکتورهای چهار چرخ معمولی, تراکتورهای چهار چرخ محرک, تراکتورهای چهار چرخ متحرک محرک با چرخ های کوچک جلو ,تراکتورهای چهار چرخ محرک با چرخ های بزرگ و و هم اندازه.

- طی سال های متمادی از تراکتورهای زنجیری به منظور کاهش فشار برروی خاک و بالا رفتن کشش در زمینهای نرم , که دارای مقاومت کمی هستند, استفاده شده اند . این تراکتورها همچنین در زمین های مرطوب و باتلاقی, یا در مناطقی که پایداری چرخ های تراکتور با اشکال روبرو می شود , مانند مناطق تپه ای با شیب های تند و زمین های ناهموار مورد استفاده قرار می گیرد.

گرچه استفاده از تراکتورهای زنجیری در کشاورزی محدود است , اما از این تراکتورها می توان به خوبی در موارد زیر استفاده کرد:

 
1- اشتفاده در باغات میوه و بیشه زارها

2- پاک کردن و احیای زمین

3- انجام عملیات حفاظتی خاک

4- ایجاد استخرهای ذخیره سازی آب در مزرعه

5- عملیات خاکبرداری و تسطیح زمین های زراعی به خصوص مزارع آبی

6- ایجاد نهرهای انتقال آب

7- به کار بردن زیر شکن ها و وسایل خاک ورزی عمیق

8- تعمیر جاده


ب) طبقه بندی بر اساس موارد استفاده

- یک تراکتور عمومی یا خدماتی, کم و بیش مشابه یک تراکتور چهار چرخ متداول و معمولی است. در این تراکتورها ممکن است فاصله ی بین چرخ های جلو یا چرخ های عقب ثابت یا قابل تنظیم باشد.

 
- تراکتورهای همه کاره یا تراکتور ردیف کار , تراکتوری است که عملا برای انجام تمام کارهای مزرعه به انضمام عملیات کاشت و وجین و سله شکنی در مزارعی که اندازه ی آنها متوسط است طراحی شده است.

 
- اکسل جلویی تراکتورهای پا بلند عریض و قابل تنظیم بوده و ارتفاع آن از سطح زمین زیاد است تا بتواند عملیات وجین و سله شکنی محصولات ردیفی پا بلند , مانند نیشکر را انجام دهد.

 
- در شرایطی که فاصله یبین درختان زیاد بوده و شاخه های درختان نیز بلند می باشند تقربا می توان از هر تراکتوری در باغ های میوه و بیشه زارها استفاده کرد. اما در صورتی که باغ های میوه , بیشه زارها و تاکستان ها از اهمیت بیشتری برخوردارند , بهتر است از تراکتورهای مخصوص که برای کار در این شرایط طراحی شده اند استفاده نمود. تراکتورهای باغی ممکن است از نوع چرخ دار یا زنجیری باشند.

 
- تراکتورها یصنعتی ماشین هایی هستند در اندازه و انواع مختلف که برای کارهای مخصوص صنعتی و حمل وسائل سنگین در کارخانجات , فرودگاه ها و غیره ساخته شده اند. این تراکتورها را می توان به دستگاه های بالا بر, حفاری, بارکن مکانیکی و ضمائم مشابه که روی آنها سوار می شوند مجهز نمود. در بسیاری از مواقع می توان از بعضی تراکتورهای صنعتی در کارهای کساورزی نیز استفاده نمود.

 
- تراکتورها ییونیورسال که به واحد توان یا تراکتور مخصوص نیز معروف است به طریقی طراحی شده است که بتواند هم تولید توان نموده و هم انواع مختلفی از ماشین های برداشت سوار, از قبیل ماشین ذرت چین , ماشین برداشت علوفه ی سیلو کردنی , کمباین و ماشین دانه کن ذرت و بعضی وسائل مخصوص را قبول و حمل کند. این نوع تراکتور نه تنها دارای خصوصیت ماشین های خودرو است بلکه دارای مزایای اقتصادی یک واحد تولید توان چند منظوره نیز هست.

 
- تراکتورهای باغچه ای یا باغی کوچک ع که به آنها تراکتورهای شاسی کوتاه نیز گفته می شود , تراکتورهای چهار چرخ کوچکی هستند که توان آنها بین حدود 8 تا 25 است بخار است. این تراکتورها برای انجام بسیاری از کارهای باغات کوچک و باغچه ها از قبیل خاک برداری , حفر گودال , برش چوب و غیره قابل استفاده هستند.

 
- تراکتورهای دو چرخ یا تیلر های موتوری که به تراکتورهای دستی نیز معروف است, دارای دو چرخ محرک است که به وسیله ی دست حمایت و هدایت می شود.

 
ج) طبقه بندی بر اساس نوع شاسی یا قاب

 
- تراکتورهای با شاسی دارای یک قسمت حمایت کننده به نام شاسی یا قاب هستند.

 
- در تراکتورهای نیم شاسی دو تیرک یا محور طولی به دو طرف بدنه ی موتور ع محفظه ی کلاچ و یا محفظه ی جعبه دنده به وسیله ی پیچ و مهره متصل می شود.


- تراکتورهای بدون شاسی فاقد هر گونه حمایت کننده اضافه هستند . د راین نوع بدنه ی تراکتور به صورت یکپارچه است.

 
الف) طبقه بندی بر اساس خاصیت کششی و خودرو بودن:

تراکتورهای چرخ دار متمایز ترین و پیشرفته ترین نوع ماشین به خصوص جهت مقاصد کشاورزی هستند . این تراکتورها سه چرخ یا چهار چرخ ساخته می شوند.انواع تراکتورهای چهار چرخ به قرار زیر است:

 
تراکتورهای چهار چرخ معمولی, تراکتورهای چهار چرخ محرک, تراکتورهای چهار چرخ متحرک محرک با چرخ های کوچک جلو ,تراکتورهای چهار چرخ محرک با چرخ های بزرگ و و هم اندازه.


- طی سال های متمادی از تراکتورهای زنجیری به منظور کاهش فشار برروی خاک و بالا رفتن کشش در زمینهای نرم , که دارای مقاومت کمی هستند, استفاده شده اند . این تراکتورها همچنین در زمین های مرطوب و باتلاقی, یا در مناطقی که پایداری چرخ های تراکتور با اشکال روبرو می شود , مانند مناطق تپه ای با شیب های تند و زمین های ناهموار مورد استفاده قرار می گیرد.

گرچه استفاده از تراکتورهای زنجیری در کشاورزی محدود است , اما از این تراکتورها می توان به خوبی در موارد زیر استفاده کرد:

1- استفاده در باغات میوه و بیشه زارها

2- پاک کردن و احیای زمین

3- انجام عملیات حفاظتی خاک

4- ایجاد استخرهای ذخیره سازی آب در مزرعه

5- عملیات خاکبرداری و تسطیح زمین های زراعی به خصوص مزارع آبی

6- ایجاد نهرهای انتقال آب

7- به کار بردن زیر شکن ها و وسایل خاک ورزی عمیق

8- تعمیر جاده


ب) طبقه بندی بر اساس موارد استفاده- یک تراکتور عمومی یا خدماتی, کم و بیش مشابه یک تراکتور چهار چرخ متداول و معمولی است. در این تراکتورها ممکن است فاصله ی بین چرخ های جلو یا چرخ های عقب ثابت یا قابل تنظیم باشد.

 
- تراکتورهای همه کاره یا تراکتور ردیف کار , تراکتوری است که عملا برای انجام تمام کارهای مزرعه به انضمام عملیات کاشت و وجین و سله شکنی در مزارعی که اندازه ی آنها متوسط است طراحی شده است.

 
- اکسل جلویی تراکتورهای پا بلند عریض و قابل تنظیم بوده و ارتفاع آن از سطح زمین زیاد است تا بتواند عملیات وجین و سله شکنی محصولات ردیفی پا بلند , مانند نیشکر را انجام دهد.

 
- در شرایطی که فاصله یبین درختان زیاد بوده و شاخه های درختان نیز بلند می باشند تقربا می توان از هر تراکتوری در باغ های میوه و بیشه زارها استفاده کرد. اما در صورتی که باغ های میوه , بیشه زارها و تاکستان ها از اهمیت بیشتری برخوردارند , بهتر است از تراکتورهای مخصوص که برای کار در این شرایط طراحی شده اند استفاده نمود. تراکتورهای باغی ممکن است از نوع چرخ دار یا زنجیری باشند.

 
- تراکتورها یصنعتی ماشین هایی هستند در اندازه و انواع مختلف که برای کارهای مخصوص صنعتی و حمل وسائل سنگین در کارخانجات , فرودگاه ها و غیره ساخته شده اند. این تراکتورها را می توان به دستگاه های بالا بر, حفاری, بارکن مکانیکی و ضمائم مشابه که روی آنها سوار می شوند مجهز نمود. در بسیاری از مواقع می توان از بعضی تراکتورهای صنعتی در کارهای کساورزی نیز استفاده نمود.

 
- تراکتورها ییونیورسال که به واحد توان یا تراکتور مخصوص نیز معروف است به طریقی طراحی شده است که بتواند هم تولید توان نموده و هم انواع مختلفی از ماشین های برداشت سوار, از قبیل ماشین ذرت چین , ماشین برداشت علوفه ی سیلو کردنی , کمباین و ماشین دانه کن ذرت و بعضی وسائل مخصوص را قبول و حمل کند. این نوع تراکتور نه تنها دارای خصوصیت ماشین های خودرو است بلکه دارای مزایای اقتصادی یک واحد تولید توان چند منظوره نیز هست.


- تراکتورهای باغچه ای یا باغی کوچک ع که به آنها تراکتورهای شاسی کوتاه نیز گفته می شود , تراکتورهای چهار چرخ کوچکی هستند که توان آنها بین حدود 8 تا 25 است بخار است. این تراکتورها برای انجام بسیاری از کارهای باغات کوچک و باغچه ها از قبیل خاک برداری , حفر گودال , برش چوب و غیره قابل استفاده هستند.

- تراکتورهای دو چرخ یا تیلر های موتوری که به تراکتورهای دستی نیز معروف است, دارای دو چرخ محرک است که به وسیله ی دست حمایت و هدایت می شود.

ج) طبقه بندی بر اساس نوع شاسی یا قاب

- تراکتورهای با شاسی دارای یک قسمت حمایت کننده به نام شاسی یا قاب هستند.

- در تراکتورهای نیم شاسی دو تیرک یا محور طولی به دو طرف بدنه ی موتور ع محفظه ی کلاچ و یا محفظه ی جعبه دنده به وسیله ی پیچ و مهره متصل می شود.

- تراکتورهای بدون شاسی فاقد هر گونه حمایت کننده اضافه هستند . د راین نوع بدنه ی تراکتور به صورت یکپارچه است 

آموزش خشک کردن سبزی جات

  

آموزش خشک کردن سبزی جات

 

در صورتی که قصد دارید میوه یا سبزیجات را خشک کنید، حتما میوه و سبزیجات رسیده و سالم را انتخاب کنید. جالب است بدانید سبزیجاتی که به محض چیده شدن در صبح زود یا اول شب، فورا خشک می شوند، طعم و بوی بهتری دارند.

خشک کردن سبزیجات

در صورتی که سبزیجاتی که انتخاب می کنید کاملا رسیده نباشند، بعد از خشک شدن رنگ و طعم خوبی نخواهند داشت. البته سبزیجات خیلی رسیده هم بعد از خشک شدن سفت می شوند و نمی توان آنها را مصرف کرد. برای خشک کردن سبزیجات ابتدا آنها را در تشتی از آب سرد غوطه ور کنید. آب سرد به حفظ تازگی سبزیجات کمک می کند. هر بار سبزیجات خیسانده شده را از روی آب جمع آوری کرده و گل و لای ته نشین شده را دور بریزید. این کار را برای ۳ تا ۴ مرتبه انجام دهید تا آب سبزیجات کاملا تمیز شود. بعد آنها را آب بکشید. فراموش نکنید نباید سبزیجات برای مدت طولانی در آب خیسانده شوند زیرا به راحتی املاح و ویتامین های خود را از دست می دهند.
بعد از شستن اجازه بدهید سبزیجات خشک شوند. برحسب نوع آنها، برش لازم را بدهید. حتما قسمت های کال، کپک زده یا فیبردار سبزیجات را حین برش زدن جدا کنید چون می توانند عاملی برای رشد باکتری ها باشند. متاسفانه سبزیجات حاوی نوعی از ترکیبات ارگانیک هستند که به آن آنزیم می گویند و به همین دلیل خیلی سریع کپک می زنند. به همین دلیل است که سبزیجات تازه سریع تر از میوه ها خراب می شوند. تنها راه برای متوقف کردن فعالیت این آنزیم ها جوشاندن چند دقیقه ای سبزیجات در آب جوش یا بخار آب قبل از خشک کردن است. به این طریق بسیاری از باکتری ها و کپک ها از بین می روند و در ضمن سبزیجات سریع تر خشک شده و رنگ و طعم آنها بهتر حفظ می شود. نکته دیگری که باید در ذهن داشته باشید اینکه هر چه سبزیجات به قطعات ریزتری خرد شوند، سریع تر خشک می شوند.

روشهای خشک کردن سبزیجات

برای خشک کردن سبزیجات ۳ روش وجود دارد:
خشک کردن زیر نور آفتاب، خشک کردن به روش صنعتی و خشک کردن در فر برای خشک کردنسبزیجات در فر. کافی است درجه فر را روی پایین ترین حرارت تنظیم کنید و هر نیم ساعت یکبار بهسبزیجات خود سری زده و آن را هم بزنید. توصیه ما به شما این است که سبزیجات خود را روی یک سینی مسی اکسید نشدنی یکنواخت پهن کنید و هر چند وقت یکبار سینی را بچرخانید تا حرارت به طور یکسان به تمامی نقاط برسد. برحسب نوع سبزی، ۴ تا ۱۲ ساعت زمان برای خشک شدن در فر نیاز است. در مورد سبزیجاتی که به روش صنعتی خشک می شوند لازم است قبل از استفاده شسته شده و در صورت نیاز به مدت ۲ ساعت خیسانده شوند.

ساده ترین روش خشک کردن سبزیجات

در نهایت ساده ترین روش خشک کردن سبزیجات که در خانه امکان پذیر است، خشک کردن در هوای آزاد است. ترجیحا بهتر است سبزیجات را دور از نور آفتاب و در محلی سایه خشک کرد تا رنگ آنها تغییر زیادی نکند. وقتی سبزیجات به طور کامل خشک شد، باید آنها را به ظروف پلاستیکی شیشه ای دربسته انتقال داد و در محیطی خشک، تاریک و خنک نگهداری کرد، مدت زمانی که می توان سبزیجات خشک را نگهداری کرد به میزان خشک شدن آنها بستگی دارد.
در صورتی که سبزیجات خشک در معرض نور آفتاب قرار بگیرند به سرعت رنگ شان تغییر کرده و مقدار فراوانی از ویتامین a و c خود را از دست می دهند. معمولا در صورت خشک کردن صحیح و نگهداری مناسب سبزیجات خشک را می توان برای مدت یک سال استفاده کرد.