حامیان کشاورزی مدرن که راه رسیدن به کشاورزی پایدار و فرار از مواد شیمیایی در کشاورزی را استفاده از گیاهان تراریخته GMO )) ،اشعه دادن و پرتوافکنی و مواد شیمیایی سنتز شده و ... می دانند . با توجه به مشکلات و بحران های ناشی از کاربرد نهاده های شیمیایی مصنوعی در کشاورزی عده ای از متخصصان شکل جدیدی از کشاورزی را تحت عنوان کشاورزی مدرن ارایه کرد ه و به تبلیغ آن مشغول هستند.کشاورزی مدرن نظام تولید مبتنی بر فن آوری ودست کاری های ژنتیکی،پرتوافکنی ، کاربرد اشعه،هورمون های رشد وغیره است.بسیاری از حامیان تولیدات کشاورزی مدرن اظهار نموده اند که اگر کشور ها روش تولید ارگانیک را در تولید محصولات کشاورزی انتخاب کنند جهان از قحطی خواهد مرد .آنهادر مقالات علمی واز طریق رسانه های مختلف عنوان می کنند که کشاورزی ارگانیک پایدار نیست وتولیدات آن به مراتب از کشاورزی مدرن پایین تر است .آنهااز این طریق فشار را برای کار برد محصولات ترا ریخته،هورمونهای رشد،آنتی بیوتیک های خوراکی دام،اشعه دادن وپرتوافکنی ومواد شیمیایی سنتز شده را افزایش داده وکاربردآن را به جای استفاده از مواد شیمیایی که مخاطرات آن را پذیرفته اند، توجیه می نمایند با این نظریه که بدون استفاده از چنین محصولاتی جهان قادر به تغذیه خودش نیست.بررسی ها در خصوص تجربیات پیاده شده در خصوص گیاهان ترا ریخته در دنیا نشان می دهد که نه تنها استفاده از این مواد باعث نجات نیست بلكه باعث بروز بحرانهای جدید در مسئله سلامت و اقتصاد شده است ..به هرحال در حال حاضر این مسئله که که نظام کشاورزی مرسوم مبتنی بر کود وسموم شیمیایی مصنوعی نمی تواند باعث تامین غذای کافی و سالم برای ساکنان کره خاکی باشد ،مبرز است . لبته اکثر حامیان کشاورزی مدرن را همان شرکت های بزرگ تجاری فعال در سموم شیمیایی تشکیل می دهند که امروزبنابر ضرورت با پرچم تراریخته پیگیر استمرارفعالیتهای استعماری تجاری در بخش کشاورزی هستند . بررسی ها در خصوص تجربیات پیاده شده در خصوص گیاهان ترا ریخته در دنیا نشان می دهد که نه تنها استفاده از این مواد باعث نجات نیست بلکه باعث بروز بحران های جدید در مسئله سلامت و اقتصاد شده است .مثال بارز در این زمینه کشور آرژانتین به عنوان یکی از بزرگترین کشورهای تولید کننده محصولات تراریخته در جهان است که 28 در صد کل محصولات تراریخته را تولید می کند . در این کشور در بیش از 80 درصد سطح زیر کاشت سویا شامل 5/6 میلیون هکتار از سویای تراریخته استفاده شد.نتایج به دست آمده نشان می دهد که در آمدکشاورزان به نصف تقلیل یافته و شرایط بسیار ی از کشاورزان برای جبران تامین هزینه های سنگین انجام گرفته در در سطح بسیار بدی قرار دارد که مهمترین علت آن هزینه های سنگین مواد تراریخته و کاهش 30 در صدی قیمت ها در سال های اخیر به علت عدم اطمینان از سلامت و مخاطرات پیش بینی نشده این محصولات بوده است . از 1993 تا 2000تعداد تولید کنندگان 32 در صد کاهش پیدا کرد و از 170000نفر به116000نفر کاهش پیدا کرد یعنی 54000نفر کشاورز به طور ناخواسته شغل خود را از دست دادند.وابسته شدن تولید به مواد و سرمایه های تجارتی خارجی باعث ور شکستگی اقتصاد کشاورزی و افزایش فقر و گرسنگی در سطح روستاها و شهرها و ترک ناخواسته مزارع توسط هزاران کشاورز شده است .بنابر این محصولات تراریخته در بزرگترین کشور تولید کننده آن که قادر به تامین غذای کودکان آن کشور نیست به صورتی که 40 در صد از کودکان این کشور با سو تغذیه مواجه هستند ،چگونه قادر به تامین غذای جمعیت دنیا می باشد .2- ضعف و کارآیی پایین نظام متعارف ترویج و مدل های توسعه ناکارآمدی و بحران های ناشی از مدل هاو رهیافت های متعارف توسعه مبتنی بر انتقال تکنولوژی در تحقق اهداف توسعه پایدار روستایی و کشاورزی به ویژه در دهه های اخیر ،باعث شده که در تحقق آرمان های جهانی هزاره سوم ، تحول در نظام جامع دانش – توسعه ، به عنوان مبنا و الزام اصلی در تحقق توسعه پایدار در کشاورزی و جوامع محلی و روستایی مورد توجه و تاکید دولت ها و بخش های بین المللی قرار گیرد.نتایج حاصل از کاربرد مدل های توسعه مبتنی بر انتقال تکنولوژی نشان می دهد که تنها تاکید برانتقال تکنولوژی ،جوابگوی فرایند توسعه پایدار نبوده و عدم جامعیت این مدل ها باعث شده که شاهد چالش ها و بحران در ایمنی ، تحدید منابع طبیعی ، امنیت اقتصادی ، پایداری تولید ، مشکلات زیستی ، سلامت ، فرسایش ها ، مرگ بیولوژیکی ، بحران آب ، آلودگی های جوی ، بجران نیترات ، گاز های گلخانه ای ، مرگ و میر ، بیماری ها و به هم خوردن تعادل های اکولوژیک در سرزمین باشیم .و این بحرانی است که بسیاری از کشور ها را با چالش های اقتصادی و اجتماعی روبرو کرده است .